تأثیر نیتروژن و گوگرد بر عملکرد، اجزای عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیک گلرنگ بهاره

به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف کود نیتروژن و گوگرد بر عملکرد، اجزای عملکرد، جذب برخی عناصر و صفت‌های کمی و کیفی رقم سرین گلرنگ بهاره، آزمایشی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع‌طبیعی اردبیل، در سال 1387 اجرا گردید. این آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد. سطوح کود نیتروژن صفر، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار و سطوح کود گوگرد صفر، 25 و50 کیلوگرم گوگرد در هکتاردر نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که کاربرد کودهای نیتروژن و گوگرد تأثیر معنی‌داری بر عملکرد و اجزای عملکرد این رقم داشت، به‌طوری‌که مصرف نیتروژن موجب افزایش تعداد شاخه جانبی، تعداد غوزه، وزن صددانه، عملکرد دانه، زیست‌توده و شاخص برداشت شد. بیش‌تر صفت‌ها در کاربرد 25 و 50 کیلوگرم کود گوگرد در هکتار تفاوت آماری معنی‌داری با هم نشان ندادند. در این آزمایش صفت شاخص برداشت با کاربرد کود گوگرد تغییر معنی‌داری نشان نداد اما ارتفاع بوته و اولین شاخه از سطح زمین به‌طور معنی‌داری تحت‌تأثیر کاربرد نیتروژن و گوگرد قرار گرفت. با افزایش کاربرد نیتروژن و گوگرد، محتوی رطوبت نسبی برگ افزایش یافت. بیش‌ترین شاخص سطح برگ با کاربرد 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به‌دست آمد، اما کاربرد 25 و 50 کیلوگرم گوگرد در هکتار تفاوت معنی‌داری بر شاخص سطح برگ نداشت. ضریب استهلاک نور با افزایش هر دو کود کاهش یافت، در حالی‌که کارایی مصرف نور افزایش پیدا کرد.